Za kierownicą autobusu (9) – MZK Bielsko-Biała

InfoBus.pl: Mirosław jak zostałeś kierowcą autobusu?

Mirosław: Na wstępie chcę pozdrowić wszystkie koleżanki ikolegów po fachu a także wszystkich dzięki którym mogłem zdobyć wymarzoneuprawnienia i którzy zawsze mnie wspierali. To dla mnie wiele znaczy!Pozdrawiam oczywiście moich zwierzchników w pracy, Dyrekcję oraz KadręKierowniczą.

Rzeczywiście czasem się mówi, że ktoś ma do czegoś powołanie. I ja teraz i jużwcześniej czuję tak samo, właśnie takie powołanie. Nie wyobrażam siebie jakokogoś innego niż Kierowcę Autobusu. Odkądmoja pamięć sięga, to zawsze interesowałem się autobusami. A jako, że mieszkamprawie od urodzenia w mieście i zawsze jeździłem autobusami, jeszcze wcześniejz rodzicami, więc przywykłem do tego klimatu i moje zainteresowania poszłyjeszcze bardziej w kierunku właśnie miejskich autobusów i całego systemutransportu miejskiego. Zacząłemzagłębiać się w ten temat już w czasach wczesnoszkolnych i tak corazbardziej… Nie mogło być inaczej.

Wcześniej po wojsku byłem kierowcąsamochodów ciężarowych i miałem też epizod za sterami autobusów turystycznych.Kierownica autobusu to moje zamiłowanie i choć łatwo nic mi nie przyszło tocenie to sobie bardzo mocno a coś otrzymanego własnym wysiłkiem smakuje lepiej.Pozdrawiam serdecznie całą moją rodzinę i wszystkich, którzy wiedzą o czymmówię…

InfoBus.pl: Co sprawia ci satysfakcję – co byś zmienił?

Mirosław: Jeżdżę w jedynej i największej tym samym firmietransportu miejskiego w moim mieście, nazywanym dumnie jako „StolicaPodbeskidzia”. Dla mnie największąsatysfakcję sprawia, że robię to co lubię, a nawet więcej… i robię to zpasją. Chciałbym żeby każdy człowiek na świecie był zadowolony ze swojegozawodu, bo robić coś na siłę to największa kara.

A co bym zmienił? Oj pomysły można nieraz mnożyć i ilu jest pracowników, a jestnas wszystkich naprawdę kilkuset… Myślę, że każdy miałby chociaż jeden pomysłwart rozważenia, ale są od tego osoby, których zdanie jest ostateczne. Na pewnozawsze ta złota zasada, że „kto stoi w miejscu ten się cofa” powinnaprzyświecać wszystkim, którzy chcą się rozwijać…

InfoBus.pl: Autobusy – jakim modelem teraz jeździsz? Czychciałbyś go zamienić na jakiś inny?

Mirosław: Odkąd wycofano z eksploatacji w naszym zakładziesłynne Ikarusy 280.26 (tzw. lewary), a miałem taką „bestię” na stanie przezrok, to na ten moment jestem tzw. skoczkiem. Teraz wielu kolegów i ja teżwspominamy z sentymentem te wozy, które często wprawiały w ból głowy. To jużsiedem lat minęło od tamtej pory. Jednak cały czas odkąd się przyjąłem jestem wobsadzie autobusów przegubowych. I takimi właśnie „przegubami” lubięjeździć najbardziej i takie długie wozy mam zazwyczaj ustalane w grafiku, za cojestem bardzo wdzięczny. Teraz nie mamydużego wyboru w tej kwestii, bo MZK ma tylko dwa rodzaje: Mercedesy Citaro C1lub Solarisy IV generacji, ale jeśli mam wybierać to wolę Solarisa.

InfoBus.pl: Pasażerowie….

InfoBus.pl: Każdy pasażer to człowiek, ale już na pierwszejstronie pewnej fachowej lektury, pamiętam zdanie: „Osoby pracujące przyprzewozie osób, mają ciężki żywot” I teraz po niespełna ośmiu latachjeżdżenia miejskim autobusem mogę podpisać się pod tym zdaniem obiema rękami. Jauważam, że należy wszystkich traktować tak jak sami byśmy chcieli, bytraktowali nas inni. Tyle tylko, że często niestety pasażerowie nie potrafiąlub nie chcę nas, kierowców, zrozumieć i to zwłaszcza kierowców w komunikacjimiejskiej. W innych środkach transportu pewne rzeczy są oczywiste, a u nasniestety z tą oczywistością wielu ma problem.

To mnie najbardziej zastanawia,bo wszyscy jesteśmy ludźmi i chcemy być szanowani, a często tak nie jest iwymaga to ogromnego przemyślenia przez społeczeństwo swoich zachowań, któreczęsto zakrawają na paranoję. Zdarzająsię też przypadki, gdzie spotykam się ze zrozumieniem, życzliwością i miłymisłowami od pasażera, ale to ma miejsce zdecydowanie rzadziej. Ja jednak jestembardzo wyrozumiały i traktuje swojego klienta na najwyższym poziomie i wzgodzie z przyjętymi u nas zasadami. A jak on mi się tym odpłaci, no to jużjego sumienie bo świata nie uzdrowię…

InfoBus.pl: Jeden dzień w Twojej firmie. Jak to wygląda?

Mirosław: U nas to właściwie standardowo. Rozpoczęciepierwszej zmiany jest zazwyczaj między 4 a 5, czasem później. Pobraniedokumentów od Dyspozytora i przygotowanie autobusu na zajezdni poprzezwykonanie obsługi codziennej i wyjazd na miasto… Zakończenie między 13 a 14chyba, że jest, tzw. krótka służba, no to już można skończyć nawet ok. 8zjazdem również na zajezdnię.

Drugie zmiany z kolei zaczynamy między 13 a 14 a kończymy nawet ok. 24. No irównież są szczytowe zasilenia (tzw. „krótkie” w naszym żargonie)które zaczynamy albo na mieście albo na zajezdni no i kończymy nawet ok. 17zawsze na zajezdni. A po zjeździe na baze, tankowanie autobusu i odstawienie gona właściwe dla danego modelu stanowisko. Jeszcze tylko ewentualne zgłoszenieusterek i oddanie dokumentów.

InfoBus.pl: Podsumowując – polecasz pracę za „miejskim kółkiem”?

Mirosław: Ja poleciałbym swoją pracę, jak najbardziej osobom,które mają pasje do jeżdżenia autobusami i lubią kontakt z ludźmi oraz sąodporne na stres. Jednak jeśli ktoś chce przyjąć się tylko i wyłącznie zewzględów ekonomicznych, no to niestety nie da mu to raczej pełnej satysfakcji inie znajdzie tutaj miejsca dla siebie. Odporność, spokój i podzielność uwagi tobardzo ważne cechy w tej pracy, bo czasem w jednym momencie może skupić się naczłowieku wiele czynników, które trzeba przeanalizować i oczywiście starać sięnie popełnić błędów a ludzie za kabiną, wbrew pozorom, widzą wszystko.

InfoBus.pl: Dziękujemy i szerokości!

Na koniec zapraszamy wszystkich kierowców zainteresowanychautobusowymi opowieściami do kontaktu pod adresem: [email protected] lub poprzez FB. Chcemy o Was pisaćna łamach InfoBusa, a w zamian – w ramach skromnego podziękowania – wyślemy Wamautobusowe upominki. W tym roku sponsorem nagród jest marka Mercedes-Benz,która nie tylko dba o komfort i bezpieczeństwo pasażerów, ale także kierowcówautobusów.

„